Mijn naam is Amparo van Tholl. Ik ben moeder van een 6-jarige dochter en hecht veel waarde aan de Surinaamse taal en cultuur. Mijn dochter en ik zijn dol op het spelen van educatieve spelletjes. Het overbrengen van de Surinaamse taal op een speelse manier was eigenlijk vanzelfsprekend… dacht ik. Ik liep er tegenaan dat er tal van spelletjes zijn om een vreemde taal te leren maar niet voor het leren van de Surinaamse taal. Hier moest verandering in komen. Zo gezegd, zo gedaan.

In eerste instantie begon ik spelletjes te ontwikkelen voor mijn dochter, maar kwam er al gauw achter dat ook bij andere ouders de behoefte groot was. Nog niet zo lang geleden was het namelijk een taboe om Sranan of Sranantongo, letterlijk ‘Surinaamse taal’, te spreken. Dit werd als respectloos gezien en is een voorbeeld van hoe de koloniale overheersing nog lange tijd voelbaar aanwezig bleef in Suriname. Tegenwoordig wordt de taal steeds meer geaccepteerd in Suriname en door de Surinaamse Nederlanders.

Veel kinderen in Nederland krijgen de Surinaamse taal nauwelijks aangeleerd. Dat is een gemiste kans. Juist kinderen leren snel en makkelijk een woordenschat als ze er actief en spelenderwijs mee bezig zijn. Het taboe om Surinaams te spreken wordt met deze spellen doorbroken. De drempel om de woorden te leren en uit te spreken is laag.

De behoefte voor educatieve spellen gold niet alleen voor de Surinaamse taal. Als uitbreiding werden er ook spellen voor kinderen van (groot)ouders met Antilliaanse afkomst ontwikkeld. Op een unieke en speelse wijze leren kinderen snel nieuwe woorden.